Het leven van moeder Teresa
Schets van haar leven
Moeder Teresa, ook wel Agnes Gonxha Bojaxhiu, werd geboren op 27 augustus 1910 in Skopje, het tegenwoordige Macedonië. Zij werd Rooms-Katholiek opgevoed door haar ouders en ging daarom ook naar een Katholieke school. Op jonge leeftijd kreeg zij al de roeping om niet te trouwen en om haar leven dus te wijden aan het dienen van God. Op 18-jarige leeftijd besloot zij om non te worden en sloot zich aan bij de Zusters van Loretto in Ierland. Hier krijg zij de naam “Zuster Mary Teresa”, vernoemd naar de heilige Thérese van Lisieux. Zij legde haar geloftes af in 1931 en 1937; zij was vanaf dat moment voor eeuwig een bruid van Jezus en zou vanaf toen Moeder Teresa worden genoemd.
De Zusters van Loretto hadden een missie in Calcutta. Nadat moeder Teresa de Engelse taal beheerste en haar opleiding had afgerond, vertrok zij naar India om les te geven op een meisjesschool. Zij werd na een aantal jaren directrice van deze school. Moeder Teresa voelde zich echter nog niet voldaan. Tijdens een treinreis naar Darjeerling werd zij enorm geconfronteerd door alle armoede om haar heen. Deze confrontatie zorgde ervoor dat zij haar tweede roeping kreeg; zij wilden gaan werken onder de allerarmste armen, omdat de mensen haar daar het meest nodig hadden. Het duurde twee jaar voordat Moeder Teresa zich kon losmaken van de zusterschap van Loretto, pas toen kon zij haar nieuwe werk beginnen onder de aartsbisschop van Calcutta. Aanvankelijk richtte Moeder Teresa zich op weeskinderen; zij leerde hen lezen, schrijven en hoe zij voor zichzelf moesten zorgen. Spoedig kreeg zij hulp en kon zij in 1952 haar eigen orde, de Missionarissen van Naastenliefde, oprichten met toestemming van de Paus. In 1979 ontving Moeder Teresa de nobelprijs voor vrede. Op 87-jarige leeftijd overleed zij aan een hartaanval. In 2002 startte het proces voor haar heiligverklaring en in 2016 werd zij daadwerkelijk heilig verklaard; hierdoor mag zij officieel vereerd worden in de hele wereldkerk.
Levensbeschouwelijke achtergrond
Moeder Teresa groeide op in een Rooms-Katholiek gezin en ging ook naar een Katholieke school. Dit heeft uiteindelijk veel invloed gehad op de loop van haar leven. Vanwege haar gelovige opvoeding besloot zij om non te worden en zich uiteindelijk in te zetten voor de armen; hetgeen waar zij het meest bekend om is geworden. Haar roeping om zich aan te sluiten bij een klooster en te werken als missionaris van God, kreeg zij al op haar twaalfde. We kunnen stellen dat haar opvoeding hier wel enigszins invloed op heeft gehad.
Visie op de samenleving
Een aantal waarden die belangrijk zijn voor Moeder Teresa zijn: geloof, barmhartigheid, discipline, eenvoudigheid en liefde. Zij heeft de keuze om non te worden gebaseerd op haar geloof, dit was het begin van alles wat er in haar leven zou gaan gebeuren. Moeder Teresa is daarnaast ook barmhartigheid, zij wil zich vanaf jonge leeftijd al inzetten voor de armen vanwege liefdevol medelijden; zij wil de mensen die het slechter hebben zoveel mogelijk helpen. Daarnaast heeft zij ook veel discipline; het is niet makkelijk om los te komen van een zusterschap en met haar eigen werk te beginnen zonder hulp. Zij heeft hiervoor veel discipline nodig gehad. Toen Moeder Teresa afstand deed van het zusterschap van Loretto, deed zij ook afstand van bijna al haar bezittingen. Het enige wat zij meenam naar de sloppen waren drie Indiase omslagdoeken, haar zilveren kruis en haar sandalen. Zij leefde dus een eenvoudig leven, omdat zij het ook niet nodig vond om te beschikken over veel materiele dingen. Ten slotte is liefde een hele belangrijke waarde, het gevoel van liefde zorgde er namelijk voor dat Moeder Teresa zich zo inzette voor de armen zonder wat terug te willen of te verwachten. Naast onderdak en voedsel wilde Moeder Teresa haar liefde geven aan deze mensen om ze uiteindelijk hoop te geven op een betere toekomst en zodat zij zich weer belangrijk voelden.
Kritische kijk
Ondanks al het goede werk dat Moeder Teresa had verricht, was er ook veel kritiek op het werk dat haar orde verrichtte. Volgens sommige mensen zou de orde namelijk armoede verheerlijken. Moeder Teresa beschouwde het menselijk lijden als iets wat ons dichter bij Christus brengt. Dit zorgde ervoor dat al haar ziekenhuizen in Calcutta niet deden een pijnbestrijding; lijden is goed dus men moet het lijden niet proberen te stoppen. Daarnaast werden injectienaalden niet gesteriliseerd en zou de hygiëne zeer slecht gesteld zijn. Volgens critici werd hierdoor onnodig veel geleden in deze ziekenhuizen. Ook kreeg Moeder Teresa veel kritiek van progressieve gelovigen. Dit kwam doordat zij fel tegen abortus, echtscheiding en het gebruik van anticonceptiemiddelen was. Zij omschreef tijdens de uitreiking van de Nobelprijs abortus als de “ergste verstoorder van de wereldvrede”. Progressieve gelovigen proberen deze dingen zoveel mogelijk beschikbaar en bespreekbaar te maken, en Moeder Teresa werkte hierbij niet in hun voordeel. Ten slotte kreeg Moeder Teresa veel kritiek over het feit dat zij in 1980 geld had aangenomen dan de Haïtiaanse dictator Baby Doc Duvalier. Onder het bewind van deze dictator stierven meer dan 30.000 mensen. Negen jaar later legde Moeder Teresa bloemen op het graf van een andere dictator, namelijk de Albanese dictator Enver Hoxha. Deze twee gebeurtenissen zette bij velen kwaad bloed.
