Noordzeetong
Een van de zeewaterplatvissoort is de Noordzeetong, deze komt aan de naam vanwege zijn ovaal ronde vormen. Deze vis is een van de meest gegeten vissoort uit de Noordzee, hij is erg geliefd. Vooral in België is hij erg geliefd. Hier staat hij ook op nummer drie van meest gegeten vissen, net achter de kabeljauw en zalm maar wel voor de pladijs. De ogen van de zeetong zijn erg klein en staan dicht op elkaar aan de rechterzijde van het lijf. hierdoor heeft de tong de mogelijkheid om zichzelf voor de helft in tee graven in het zand en tegelijkertijd kan hij opletten of er een prooi langs komt zwemmen.
Uiterlijk Noordzeetong
De rug van de zeetong is bruin-grijzig, dit is een goede kleur om niet zo goed op te vallen in de modderige boden van de zee. Aan de kant van de buik heeft de zeetong een soort baard. Doormiddel van deze tastdraadjes die onder de bek van de zeetong zitten, kan hij de beweging van zijn prooi onder het zand voelen. De zeetong eet voornamelijk kreeftjes, schaaldieren en wormen, deze zoekt hij doormiddel van de geur. De zeetong is ’s nachts het meest actief, overdag zullen ze zich schuil houden in het zand. Een zeetong kan maximaal zo’n 70 centimeter lang worden, een kleine zeetong kennen wij ook wel als een sliptong.
Leefgebied Noordzeetong
Het leefgebied van een sliptong is meestal in redelijk ondiep water waar een zand of modderige bodem ligt. De sliptong komt het meeste voor in kustwateren van een Oostelijke Atlantische Oceaan bij Zuid-Noorwegen tot aan met Senegal. Je vind ze vrijwel overal in de Middellandse Zee. De zeetong heeft het liefst een warme zeebodem, als het winter wordt en het water wordt kouder vertrekt de zeetong naar een warmere zeebodem. Uit verschillende onderzoeken van visserijbiologen van ICES, blijkt dat de sliptongen steeds meer naar het noorden gaan. De Waddenzee is een erg belangrijke plek voor de jonge sliptongen.
Hoe plant de zeetong zich voort?
De paartijd van de zeetong in de Noordzee is vanaf april tot juni. In vergelijking tot de pladijs paart de tong in het zuidelijke gedeelte van de Noordzee, dichtbij de gebieden waar de jonge zeetongen opgroeien. Vaak op dieptes van 20 tot 50 meter. Meestal op gebieden langs de kuts in de Waddenzee. De larven en eieren hebben een vrij leven en zweven als het ware door het water. De zeetong wordt net als elke andere platvis geboren met zijn ogen aan beide kanten van het lijfje. Als de jonge tong iets meer dan 1 cm lang wordt dan ondergaat de jonge tong een grote verandering. Eén van de ogen van de sliptong verplaatst naar de rechterkant van het lijf. de meeste jonge zeetongen zijn na zo’n drie jaar volwassen. Een volwassen zeetong kan wel 2 kilogram wegen en ongeveer 70 centimeter lang worden. In de tijd van augustus is de tong op zijn best, dan is hij het dikst met een goed fileerrendement. Als het in de winter kouder wordt vertrekt de tong dieper de zee in en eet hij zich helemaal vol. Als het warmer is, in de zomer is de vis heel erg actief.
