Bengaalse tijger
De vacht van de Bengaalse tijger is geel tot lichtoranje met strepen van donkerbruin tot zwart; de buik en de binnenste delen van de ledematen zijn wit en de staart is oranje met zwarte ringen. De witte tijger is een mutant van de tijger, die van tijd tot tijd in het wild wordt gezien in Assam, Bengalen, Bihar en met name in de voormalige staat Rewa. Het wordt echter niet gezien als albinisme. In feite is er maar één volledig geauthentiseerd geval van een echte albinotijger en dat een dood exemplaar dat in 1846 in Chittagong werd gevonden en onderzocht.
Lengte Bengaalse tijger
Mannetjes hebben een gemiddelde totale lengte van 270 tot 310 cm inclusief de staart, terwijl vrouwtjes gemiddeld 240 tot 265 cm zijn. De staart is meestal 85 tot 110 cm lang en gemiddeld zijn tijgers 90 tot 110 cm hoog bij de schouders. Het gewicht van de mannetjes varieert van 180 tot 258 kg, terwijl die van de vrouwtjes varieert van 100 tot 160 kg. De kleinste geregistreerde gewichten van de Bengaalse tijgers zijn afkomstig van de Sundarbans, waar volwassen vrouwen 75 tot 80 kg wegen.
Tanden Bengaalse tijger
De tijger heeft uitzonderlijke stevige tanden. De hoektanden zijn 7,5 tot 10 cm lang en daarmee de langste onder alle katsoorten. De lengte van de schedel is 322 tot 376 mm groot.
Lichaamsgewicht
Bengaalse tijgers wegen maximaal 325 kg en bereiken een hoofd- en lichaamslengte van 320 cm. Verschillende wetenschappers gaven aan dat volwassen mannelijke Bengaalse tijgers in de Terai in Nepal, Bhutan, Assam, Uttarakhand en West-Bengalen in Noord-India meer dan 227 kg lichaamsgewicht bereiken. Zeven volwassen mannetjes die in het begin van de jaren zeventig in het Chitwan National Park werden verzorgd, hadden een gemiddeld gewicht van 235 kg variërend van 200 tot 261 kg en dat van de vrouwtjes was 140 kg variërend van 116 tot 164 kg. Bovendien was de record voor de grootste lengte van een tijgerschedel een lengte van 413 mm; deze tijger werd neergeschoten in de buurt van Nagina in Noord-India.
Records
In het begin van de 20e eeuw werd een mannelijke tijger in centraal India neergeschoten met een hoofd- en lichaamslengte van 221 cm, een borstomvang va 150 cm, een schouderhoogte van 109 cm en een staartlengte van 81 werd misschien afgebeten door een andere mannelijke tijger. Dit exemplaar werd berekend om niet minder dan 272 kg te wegen. Een zwaar mannetje met een gewicht van 259 kg werd in de jaren dertig in Noord-India neergeschoten. In 1980 en 1984 hebben wetenschappers twee mannelijke tijgers opgevangen en gelabeld in het Chitwan National Park dat meer dan 270 kg woog.De zwaarste wilde tijger was een mannelijke tijger die in 1967 werd gedood door David Hassinger aan de voet van de Himalaya. Het woog 388,7 kg na het eten van een buffelkuit en meet 323 cm in totale lengte. Zonder het kalf vooraf te hebben gegeten, zou het waarschijnlijk 324,3 kg hebben gewogen. Dit exemplaar is te zien in de Mammals Hall of the Smithsonian Institution.
