Activity tracker gps
Een activiteitsvolger, ook wel fitness-tracker genoemd, is een apparaat of toepassing voor het volgen en volgen van fitnessgerelateerde waarden, zoals loopafstand lopen of rennen, calorieverbruik, en in sommige gevallen hartslag en slaapkwaliteit. Het is een soort draagbare computer. De term wordt nu voornamelijk gebruikt voor smartwatches die in veel gevallen draadloos worden gesynchroniseerd naar een computer of smartphone voor het bijhouden van gegevens op de lange termijn. Er zijn ook onafhankelijke mobiele en Facebook-apps. Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van dit soort apparaten resulteert in minder gewichtsverlies dan in meer.
Geschiedenis
De term “activiteitsvolgers” verwijst nu vooral naar draagbare apparaten die iemands fitnessactiviteit bewaken en registreren. Het concept ontstond uit schriftelijke logboeken die leidden tot spreadsheets met computerlogboeken waarin handmatig gegevens werden ingevoerd, zoals die door de President’s Council on Physical Fitness and Sports in de VS werden verstrekt als onderdeel van The President’s Challenge. Dankzij verbeteringen in de technologie aan het eind van de 20e en het begin van de 21ste eeuw kan de bewaking en registratie van fitnessactiviteiten worden geautomatiseerd en kunnen deze worden geïntegreerd in gemakkelijker versleten apparatuur. Vroege voorbeelden omvatten fietscomputergrootte fietscomputers die snelheid, duur, afstand, enz. Bewaakten, althans tegen het begin van de jaren negentig. Wearable hartslagmeters voor atleten waren beschikbaar in 1981. Wearable fitness-tracking-apparaten, waaronder draadloze hartslagmonitoring die is geïntegreerd in professionele fitnessapparatuur die te vinden is in sportscholen, waren al in de vroege jaren 2000 beschikbaar in consumentenelektronica. Elektronische activiteitsvolgers zijn fundamenteel verbeterde versies van stappentellers; naast het tellen van stappen, gebruiken ze versnellingsmeters en hoogtemeters om de kilometerstand te berekenen, de algehele fysieke activiteit te berekenen, het calorieverbruik te berekenen en in sommige gevallen ook de hartslag en kwaliteit van de slaap te volgen en te berekenen. Sommige bevatten ook een stil alarm. Sommige nieuwere modellen benaderen de Amerikaanse definitie van een medische monitor van klasse II, en sommige fabrikanten hopen hen uiteindelijk in staat te stellen te waarschuwen voor een medisch probleem, hoewel goedkeuring door de FDA vereist is. Vroege versies zoals de originele Fitbit (2009) werden versleten tot de taille gedragen; formaten zijn sindsdien gediversifieerd om polsbanden en armbanden (smart bands) en kleinere apparaten te bevatten die overal kunnen worden bijgesneden. Apple en Nike hebben samen de Nike + iPod ontwikkeld, een schoen met sensor die met een iPod Nano werkte.
Wearable sensoren
Wearable sensoren zijn op grote schaal gebruikt in medische wetenschappen, sport en veiligheid. Wearable sensoren kunnen abnormale en onvoorziene situaties detecteren en fysiologische parameters en symptomen volgen via deze trackers. Deze technologie heeft de gezondheidszorg getransformeerd door patiënten zonder ziekenhuisopname continu te kunnen monitoren. Medische bewaking van de lichaamstemperatuur, hartslag, hersenactiviteit, spierbeweging en andere kritische gegevens van patiënten kan via deze trackers worden geleverd. Bovendien is er in sporttraining een toenemende vraag naar draagbare sensoren. Het meten van de zweetsnelheid was bijvoorbeeld slechts enkele jaren geleden mogelijk in laboratoriumgebaseerde systemen, maar is nu mogelijk met behulp van draagbare sensoren.
Medisch gebruik
Bij mensen met overgewicht of obesitas zijn er aanwijzingen dat het gebruik van dit soort apparaten resulteert in minder gewichtsverlies in plaats van meer na 18 maanden gebruik. Er is echter opgemerkt dat de activity tracker die in deze studie wordt gebruikt een nu gestopte tracker is die op de bovenarm wordt gedragen, wat ongemakkelijk zou kunnen zijn, en slijtage-tijden van de tracker waren laag. Een andere studie waarin interventies van 8 weken en vier maanden follow-up van fysieke activiteitsmonitors werden vergeleken, een geleid programma voor gewichtsverlies, en beide vonden samen dat activiteitsbewaking en het programma voor gewichtsverlies gepaard gingen met vergelijkbare verbeteringen en beide gecombineerd werden geassocieerd met meer verbeteringen dan alleen. Het is onduidelijk of deze apparaten van invloed zijn op de hoeveelheid fysieke activiteit van kinderen.
