De vlag van Australië is een gebroken Blauw Ensign: een blauw veld met de Union Jack in de kanton (bovenste hok kwartier) en een grote witte zevenpuntige ster die bekend staat als de Commonwealth Star in het onderste hoist kwartier. De vlag bevat een representatie van de Southern Cross constellatie, bestaande uit vijf witte sterren – een kleine vijfpuntige ster en vier grotere zevenpuntige sterren. Er zijn andere officiële vlaggen die Australië, zijn mensen en kernfuncties van de overheid vertegenwoordigen.

Het origineel van de vlag van de vlag (met een zespuntige Commonwealth Star) werd in 1901 gekozen uit een wedstrijd in de volgende federatie, en werd eerst op 3 september 1901 in Melbourne gevlogen, de datum uitgeroepen tot de Australische nationale vlagdag. Een iets anders ontwerp werd in 1903 door koning Edward VII goedgekeurd. De zevenpuntige Commonwealth-sterversie werd geïntroduceerd door een proclamatie van 23 februari 1908.

De afmetingen werden formele gazetted in 1934, en in 1954 werd de vlag erkend door en wettelijk gedefinieerd in de Vlaggenwet 1953, als de “Australische Nationale Vlag.

De Australische vlag maakt gebruik van drie prominente symbolen: de Union Flag, de Commonwealth Star (ook de Federation Star) en het Southern Cross (of Crux).

In zijn oorspronkelijke gebruik als de vlag van Groot-Brittannië van Groot-Brittannië en Ierland, combineerde de Unievlag drie heraldische kruisen die de constituerende landen van het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordigen (zoals in 1801 gevormd):

De Unievlag is de bedoeling om de geschiedenis van Australië te symboliseren als zes Britse kolonies en de beginselen waarop de Australische Federatie is gebaseerd, hoewel een meer historisch standpunt de integratie ervan in het ontwerp aangeeft als loyaliteit aan het Britse Rijk.

De Commonwealth Star, ook bekend als de Federation Star, had oorspronkelijk zes punten, die de zes federale kolonies vertegenwoordigen. In 1908 werd een zevende punt toegevoegd om de Papoea en toekomstige gebieden te symboliseren. Een andere reden voor de verandering was om de ster te gebruiken die in het wapenschild werd gebruikt, dat in hetzelfde jaar werd gecreëerd. De Commonwealth Star heeft geen officiële relatie met Beta Centauri, ondanks de helderheid en de ligging in de lucht; echter, de 1870-versie van de vlag van Zuid-Australië omvatte de “wijzer” sterren, Alpha en Beta Centauri.

Het zuidelijke kruis is een van de meest onderscheidende sterrenbeelden die op het zuidelijke halfrond zichtbaar zijn en is gebruikt om Australië te vertegenwoordigen sinds de vroege dagen van de Britse nederzetting. Ivor Evans, een van de ontwerpers van de vlag, beoogde het Zuidelijke Kruis om ook te verwijzen naar de vier morele deugden die toegeschreven zijn aan de vier hoofdsterren van Dante: rechtvaardigheid, voorzichtigheid, temperament en kracht. Het aantal punten op de sterren van het zuidelijke kruis op de moderne Australische vlag verschilt van het oorspronkelijke competitie-winnende ontwerp, waarin ze varieerden tussen vijf en negen punten, die hun relatieve helderheid in de nachthemel vertegenwoordigen. De sterren worden genoemd naar de eerste vijf letters van het Griekse alfabet, in dalende orde van helderheid in de lucht. Om de fabricage te vereenvoudigen heeft de Britse Admiraliteit de vier grotere buitensterren gestandaardiseerd op zeven punten, waardoor de kleinere, meer centrale ster met vijf punten is gestandaardiseerd. Deze wijziging werd officieel gepubliceerd op 23 februari 1903.

Een volledige specificatie voor het officiële ontwerp werd in 1934 gepubliceerd in het Commonwealth Gazette.